دنیا به خاطر آنچه میدانید به سینه شما مدال افتخار سنجاق نمیکند...
بلکه به خاطر اعمال و رفتارتان به شما مدال میدهد...
بیشترین زمانی که تلف میشود ,زمان شروع کردن است.
به نظر شما حرف درستی نیست ؟
دشوارترین بخش نوشتن نامه,نوشتن سطر اول آن است..
دشوارترین بخش تلفن زدن برداشتن گوشی و شماره گیری است..
و دشوارترین بخش نواختن پیانو نشستن پشت آن وقرار گرفتن در برابر کلیدهاست..
زمان شروع است که اغلب اشخاص را متوقف میکند..
زندگی این گونه پیش میرود:
ابتدا سنگ ریزه کوچکی به عنوان هشدار به ما اصابت میکند.
وقتی ما آن را نادیده میگیریم,یک آجر به ما برخورد میکند.
آجر را نادیده میگیریم و بعد با اصابت یک تخته سنگ بزرگ نابود میشویم.
اگر صادقانه به زندگیمان نگاه کنیم
میتوانیم جاهایی که از علائم هشدار دهنده غفلت کردهایم راببینیم.
و بعد باز با پررویی میپرسیم:چرامن؟
همه میدانیم که مرگ حق است..
و هیچ انسانی در این جهان مادی برای همیشه ماندگار نیست..
مرگ ناگهان به سراغ انسان میآید و کاخ آمال و آرزوهایش را فرو میریزد..
سعی کنیم بسیاری از کارهایی که میخواهیم به عهده وصی بگذاریم.
تا زندهایم و فرصت داریم خودمان با دقت بیشتری به انجام برسانیم.
در تعالیم اسلامی ارزش آنچه انسان با دست خودش میبخشد..
بسیار بیستر از آن چیزی است که دیگران به جای او میدهند..
حضرت علی (ع)میفرماید:
وصی خودت باش و آنچه دوست داری دیگری در مالت انجام دهد,خودت انجام بده
گفتم شبی به مهدی بردی دلم ز دستم....
من منتظر به راهت شب تا سحرنشستم...
گفتا چه کار بهتر از انتظار جانان...............
من راه وصل خود را بر روی تو نبستم.......
گفتم ببخش جرمم ای رحمت الهی........
شرمنده تو بودم شرمنده تو هستم.........
گفتا هزارنوبت از جرم تو گذشتم.............
پرونده تو دیدم چشمان خود ببستم