هشدار

زندگی این گونه پیش می‌رود:

ابتدا سنگ ریزه کوچکی به عنوان هشدار به ما اصابت می‌کند.

وقتی ما آن را نادیده می‌گیریم,یک آجر به ما برخورد می‌کند.

آجر را نادیده می‌گیریم و بعد با اصابت یک تخته سنگ بزرگ نابود می‌شویم.

اگر صادقانه به زندگیمان نگاه کنیم

 می‌توانیم جاهایی که از علائم هشدار دهنده غفلت کرده‌ایم راببینیم.

و بعد باز با پررویی می‌پرسیم:چرامن؟