ویرانه دل ماست

ویرانه نه آن است که جمشید بنا کرد

ویرانه نه آن است که فرهاد فرو ریخت

ویرانه دل ماست که هر جمعه به یادت

صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

می‌دانم آن هنگام می‌آیی که دستان کودکی در سرمای زمستان محتاج گرمای ابدی است.

می‌دانم آن هنگام می‌آیی که جز تو هیچ کس گرمای زمین نیست.