از رعیت آنان که عیب جوترند از خود دور کن
زیرا مردم عیوبیدارندکه رهبر امت در پنهان داشتن آن از همه سزاوارتراست.
پس مبادا آنچه بر تو پنهان است آشکار گردانی,و آنچه کههویداست بپوشانی,که داوری
در آنچه که از تو پنهان است با خدای جهانمیباشد.پس چندان که میتوانی زشتیها
را بپوشان,تا آن را که دوستداری بر رعیت پوشیده ماندخدا بر تو بپوشاند,گره هر
کینهای را بر مردمبگشای,و رشته هر نوع دشمنی را قطع کن,و از آنچه که در نظر
روشن نیست کناره گیر,در تصدیق سخن چین شتاب مکن,زیرا سخن چین گر چه
در لباس اندرزدهنده ظاهر میشوداما خیانتکار است.
ترجمه نامه پنجاه و سه نهح البلاغه