صبر کن

لقمان برای زیارت حضرت داود(ع)به دیدار داوود (ع)رفت.

دید او حلقه هایی را که ساخته داخل هم می گذارد

 و به گونه عجیبی آنها را به همدیگر پیوندمی دهد.

لقمان تعجب کرد و خواست از حضرت داوود (ع)سوال کند.

که چه می سازی؟

ولی با خود گفت:اگر صبر کنم ,بهتر است

 و انسان در پرتو صبر ,زودتر به مقصود راهنمایی می شود:

باز با خود گفت صبر اولی تر است       صبر با مقصود زودتر رهبر است

لقمان همچنان صبر کرد,تا اینکه دید

 داود  (ع)با آن حلقه ها زرهی بافت و آنرا پیش لقمان پوشید 

و از ایشان سوال پرسید:ای جوان!

آیا این لباس به درد جبهه می خورد 

و می توان زخم دشمن را دفع کند ؟؟

لقمان گفت:این زره ,لباس نیکویی برای جنگ است

ولی صبر و استقامت نیز,یار خوب و پناه و زداینده هر اندوه است:

گفت:لقمان :صبر نیکو دمی است       کو پناه و دافع هر جا غمی است

صد هزاران کیمیا حق آفرید             کیمیایی همچو صبر,آدم ندید

صبر,گنج است ای برادر صبر کن      تا شفا یابی تو زین رنج کهن