رمضان است و ماه مهمانی خدا
یادمان نرود
در این روزهای عزیز برای سلامتی بیماران , خوشبختی
و عاقبت به خیری هم دعا کنیم ..
دعا کنیم چرا که دعای ما در حق دیگران مستجاب خواهد شد
یادم باشد که
این ماه فقط ,ماه نخوردن نیست بلکه ماه خود ساختن است
التـــــــــــماس دعــــــــــــای فـــــــــــــــــــراوان
اگر امروزکه بیدار شدی و به جای احساس بیماری بیشتر احساس سلامتی کردی .
تو خوشبخت تر از یک میلیون نفری هستی که تا آخر این هفته بیشتر زنده نیستند!
اگر هیچ وقت خطر جنگ را تجربه نکردی و تنهایی زندان را نمی شناسی
تو در شمار پانصد میلیون نفرآدم خوشبخت دنیا هستی.
اگر میتوانی در یک جلسهی مذهبی شرکت کنی بدون ترس از اذیت وآزار
دستگیری شکنجه,, وحشت از مرگ داشته باشی خوشبخت تر از سه میلیون نفر دیگر در جهان هستی
اگر درجیب یا کیف خود پول داری و میتوانی خرج کنی جزو هشت درصد آدمهای پولدار دنیا هستی!
اگر پدر و مادرت هنوز زندهاند و هنوز با هم زندگی میکنند تو واقعا خوشبختی!
اگر سرت را بالا میگیری لبخند میزنی و احساس خوبی داری خوشبختی
چون خیلیها میتوانند این کار را بکنند ولی نمیکنند!
اگر امروز و دیروز دعا کردی واقعا خوشبختی
چون اعتقاد داری که خدا هنوز صدای ما را میشنود و به ما جواب میدهد.
و در آخر این که اگر میتوانی در این لحظه این مطلب را بخوانی
خوشبخت تر از کسانی هستی که نمیتوانند این مطلب را بخوانند.
مرد داد میزد:
-من فقط دارم تحمل میکنم,کاش میشد یه جور از دستت خلاص شم!
زن هم در حالیکه سعی میکرد تن صدایش بالاتر از مرد باشد گفت:
-فکر کردی من کشته مردۀ زندگی با توام؟
من از تو بیشتر مشتاق خلاص شدن از این زندگی آشغالم!
مرد مجلهای را که در دست داشت و با آن خود را باد میزد به کناری انداخت و از خانه خارج شد.
روی مجله عکسی از او و زنش انداخته بودند که با لبخندی اغراق آمیز خودنمایی میکردند.
زیر عکس با خط درشت و قرمز رنگ نوشته بود:
«یک زوج خوشبخت»
محمدامین تاجور
پیروزی بزرگ در اینجاست..
که انسان تیرهروز و بیچاره,بیمار و دردمند که دنیا او را از شادمانی محروم کرده است.شادمانی را میآفریند و به جهانیان میبخشد.
...............
............................................
...................
....اغلب افراد به همان اندازه احساس خوشبختی میکنند که تصمیم گرفتهاند خوشبخت باشند...
...............
...........................
...................
.........................................................................................................