چه زیبا گفت شکسپیر:
به جای تاج گل بزرگی که پس از مرگم برای تابوتم می آوری
شاخه ای از آن را همین امروز به من هدیه کن!!
بیاییم اینگونه باشیم....؟؟؟
امروز را زندگی کنیم و قدر یکدیگر را بدانیم
چرا که فردا دیر است...خیلی دیر
خدا آن حس زیبایی است که در تاریکی صحرا
زمانی که هراس مرگ میدزدد سکوتت را.....
یکی مثل نسیم دشت میگوید:
کنارت هستم ای تنها.........
و دل آرام میگیرد........
*********************************************
**********************
************
********
***
*
مرگ از زندگی پرسید:
این چه حکمتی است که باعث میشود تو شیرین و من تلخ جلوه کنم؟؟؟
زندگی لبخندی زد و گفت:
دروغهایی که در من نهفته است و حقیقتهایی که تو در وجودت داری....
ظاهرش مرگ و به باطن زندگی است
ظاهرش ابتر نهان پایندگی است
مولوی
............................
تولدیک شروع تازه ومرگ یک مقصداست.
امازندگی سفری است که تاهمیشه امتداد دارد.
سفری است از کودکی به پختگی
سفری است از جوانی تاپیری
سفری است از معصومیت تاخودآگاهی
سفری است ازنادانی به دانایی وفرهیختگی
سفری است از ضعف مطلق تا قدرت برتر
سفری است از سلامتی تا ناتوانی
سفری است از پریشان حالی تا فداکاری و ایثار
سفری است از تنهایی به عشق
سفری است از رنج و اندوه تادلسوزی وهمدردی
سفری است از ترس تا ایمان
درسفر زندگی خوب است پابه پای جریان آن گام برداریم..
همه میدانیم که مرگ حق است..
و هیچ انسانی در این جهان مادی برای همیشه ماندگار نیست..
مرگ ناگهان به سراغ انسان میآید و کاخ آمال و آرزوهایش را فرو میریزد..
سعی کنیم بسیاری از کارهایی که میخواهیم به عهده وصی بگذاریم.
تا زندهایم و فرصت داریم خودمان با دقت بیشتری به انجام برسانیم.
در تعالیم اسلامی ارزش آنچه انسان با دست خودش میبخشد..
بسیار بیستر از آن چیزی است که دیگران به جای او میدهند..
حضرت علی (ع)میفرماید:
وصی خودت باش و آنچه دوست داری دیگری در مالت انجام دهد,خودت انجام بده