«اگر خواستی آزاد باشی باید فکر نکنی»
یعنی از فکر آزاد شوی و فقط در حال باشی نه در گذشته و نه در آینده
چرا که فکر حاصل ماندن در گذشته و آینده است.
ما یا نگران آینده ایم و یا پشیمان از گذشته
حال اگر فقط خدا در صحنه زندگی ما باشد
آنطور که امام علی (ع)می فرمایند:
با اینکه کار و فعالیت می کنیم اما اسیر کار و فعالیت نمی شویم
تنها دغدغه انجام دادن فرمان خداست
این آزادی ثمره رفیق بودن با خداست
و آن بردگی
تنفس مرگ آلودی است که زیر سایه سنگین رقابتهای دنیایی پدید آمده است
از افلاطون پرسیدند شگفت انگیز ترین رفتار انسان چیست؟
پاسخ داد:
از کودکی خسته میشود برای بزرگ شدن عجله میکند
و سپس دلتنگ دوران کودکی خود میشود.
ابتدا برای کسب مال و ثروت از سلامتی خود مایه میگذارد
سپس برای باز پس گرفتن سلامتی از دست رفته پول خود راخرج میکند
طوری زندگی میکند که گویی هرگز نخواهد مرد
و بعد طوری میمیرد که گویی هرگز زندگی نکرده است
آنقدر به آینده فکر میکند که متوجه از دست رفتن امروز خود نیست.
در حالیکه زندگی گذشته یاآینده نیست بلکه زندگی همین حالاست.