شایسته سپاس

ای اله من!

به وقت خواستن, تو را بخیل و تنگ نظر نیافتم.

و هر گاه که اراده تو کردم , تو را گرفته و درهم ندیدم.

بلکه تو را شنونده  دعایم و بخشنده ی نیازهای خویش  یافتم.

و دیدم که نعمت های تو در همه حال 

و در همه وقت,درباره من بسیار است

پس تو در پیش من ستوده ای 

و رفتارت با من نیکو و شایسته سپاس است..

از این رو جان و روح و زبانم تو را می ستاید.

ستایشی کامل و در خور شان تو 

ستایشی که حقیقت شکر را دریابد.

ستایشی که همسنگ با خشنودی تو از من است.

پس مرا از خشم خود رهایی بخش!