حیفم آمد

حیفم آمد که صبح را ، با نفس خوب خدا "ها" نکنم!

بیت بی معنی "من بودن" را ، با غزلهای صدا "ما" نکنم!

حیفم آمد که در این روز دل انگیز خدا...

گره ی کوچکی از قلبی را ، به سرانگشت دعا وا نکنم!

حیفم آمد که در این روزگه زود گذار...

اینهمه مهر که به من بخشیدند 

عاقبت در نگه منتظری جا نکنم...