خدا یا

خدا یا بر ذمه ام حقوقی است از بندگان تو ,که آنها را از یاد برده ام .

با این حال همه آنها در پیش چشم توست ,چشمی که خواب نمی رود.

و در ظرف علم توست,علمی که فراموشی بدان راه ندارد.

پس در برابر آن به صاحبانش جایگزینی عطا کن 

و گرانباری اش را از دوش من بردار

و سنگینی اش را سبک گردان 

و مرا از اینکه مانند آنها  را انجام دهم

به عصمت خود نگاه دار!